top of page

ROVED Grunge coverband brengt je terug naar de jaren 90.

 

Geschiedenis van Grunge

Keiharde, logge gitaarrock met gekwelde vocalen, die eind jaren tachtig voortkomt uit punk en hardrock. Hoewel fans en bands er zich op voorstaan alternatief te zijn, is het in de jaren negentig de populairste vorm van rockmuziek.

 

Eind jaren tachtig ontstaat vanuit de alternatieve Amerikaanse gitaarrock een stroming die de vaste normen en waarden binnen de muziekwereld een klein decennium lang op zijn kop zal zetten. Gladde jaren tachtig poprock maakt op dat moment een pas op de plaats. Niemand kan echter voorzien dat de plaats daarvan zal worden ingenomen door een golf van rauwe, ongepolijste gitaarrock. In eerste instantie lijkt de logge, monotone, heftige en van een depressieve ondertoon voorziene muziek uit het clubcircuit nauwelijks commerciële potentie te bevatten. Door steun van talloze college radiostations in de VS wint de lofi variant van de rockmuziek echter razendsnel aan populariteit. De vele kleine, onafhankelijk opererende maatschappijen die de muziek aan de man proberen te brengen, verrichten uitstekend streetwork en begin jaren negentig beginnen ook de grote maatschappijen brood te zien in deze muziek voor een nieuwe generatie.

 

 

De omslag komt in 1991 als de band Nirvana uit Seattle internationaal doorbreekt met de single Smells Like Teen Spirit en het album Nevermind. Dit trio toont zich in alle opzichten de onbetwiste aanvoerder van de grunge, zoals het genre dan al wordt genoemd. Het trio weet zich omgeven door een onorthodox, destructief imago en heeft in zanger/gitarist Kurt Cobain de ultieme anti-held in de gelederen. Cobain toont zich een bijzonder charismatisch muzikant die zal uitgroeien tot meest invloedrijke songschrijver van de jaren negentig Vanwege de gave om eenvoudige, compacte, maar doeltreffende liedjes te schrijven die overlopen van emotie en zeggingskracht wordt de band al snel in één adem genoemd met The Beatles. Door het mondiale succes van Nirvana is het hek volledig van de dam en gaat iedere maatschappij naarstig op zoek naar zijn eigen Nirvana. Gevolg is dat een stortvloed aan obscure bands een contract krijgt aangeboden van een grote platenmaatschappij. Pearl Jam, Alice in Chains, Screaming Trees en projecten als Temple Of The Dog als Mad Season komen allemaal uit Seattle. Daardoor groeit deze regenachtige en ietwat troosteloze stad in het noordwesten van de Verenigde Staten uit tot het epicentrum van de popmuziek. Grunge grijpt als een virus om zich heen en heeft een ongekende aantrekkingskracht op tieners en vroege twintigers. Er ontstaat een heuse subcultuur met eigen kleed- en gedragnormen. Iets wat zijn weerslag heeft op de populariteit van concurrerende gitaargenres als hardrock en metal, want deze hebben het zwaar te verduren. Opmerkelijk is bijvoorbeeld dat de gitaarsolo - in de grunge een vies woord - bijna helemaal uit de popmuziek verdwijnt. 

 

 

In 1994, op het hoogtepunt van de populariteit van het genre, luidt de met mystiek omringde zeldmoord van Kurt Cobain, die niet langer meer met het verworven sterrendom kan omgaan, de ommekeer in. Hij is echter niet het eerste noch het laatste slachtoffer van deze destructieve levensstijl. Met de dood van Cobain (hij wordt net als illustere voorgangers als Jim Morrison, Jimi Hendrix en Janis Joplin slecht 27 jaar), sterft een deel van de grunge. Bands als Soundgarden, Alice in Chains en Stone Temple Pilots houden het nog even vol maar excessief drugsgebruik blijkt voor allen een te grote horde. De talloze in de marge opererende bands verdwijnen even snel van het toneel als ze gekomen zijn. Alleen Pearl Jam dat karakter toont door zich verder te ontwikkellen tot een humane rockband als U2, houdt vol. Als eind jaren negentig het nu metal virus de kop opsteekt, neemt niemand het woord grunge nog in de mond.

 

 

De meest vooraanstaande Nederlandse vertegenwoordiger van de grunge is Green Lizard uit Tilburg. Deze groep wordt in 1994 opgericht en schrijft twee jaar later de Grote Prijs van Nederlands op naam schrijft. Alhoewel geen grunge band pur sang, de band combineert grunge met metal en hardcore, zijn het de grunge elementen die het sterkst overkomen. In plaats te tekenen bij een grote maatschappij brengt het piepjonge vijftal (waaronder de drie broers Tjon Ajong) zijn debuut The Nine EP in 1997 uit in eigen beheer. Voor de productie van deze plaat tekent Jack Endino, de producer van het debuutalbum van Nirvana. De opvolgers Identity (1999) en Newborn (2002) verschijnen wel via een maatschappij en geven de Brabanders steeds meer het gezicht van een allround rockband. In het Nederlandse club- en festivalcircuit is de band inmiddels uitgegroeid tot een vaste waarde, maar aanhoudend internationaal succes laat vooralsnog op zich wachten. Andere Nederlandse bands die midden jaren negentig onder de noemer grunge actief zijn Green (nu Crash Karma), Supergroover (nu Spoiler), Emma Peel, Vals Licht, Transpunk en Thin Air. Geen van deze bands weet echter enig commercieel succes te boeken. Belangrijker is echter de indirecte invloed van het genre op latere artiesten als Anouk, Kane en Di-Rect, die grunge-elementen in hun muziek opnemen

bottom of page